Betrokken bij ontwikkelingen in Egypte

Een gezin waar ik bevriend mee ben.

Oma met het HOP kruisje.

Op de vuilnisbelt op zoek gaan naar botten en beenderen en die verzamelen. Het stinkt, het is smerig,
maar ze krijgen er een dubbeltje per 100 kilo voor en daar wordt weer zeep mee gemaakt
waar wij ons mee wassen. Hier heeft de oudste zoon alles op de vrachtwagen gegooid.

Een ontmoeting met één van de leiders van de koptische kerk.

Het is altijd heerlijk om kinderen te ontmoeten.

De school die ik heb mogen financieren. Ze krijgen daar voeding, christelijk onderwijs en een hoopvolle toekomst.

Ik ben zeer persoonlijk betrokken bij een hulpprogramma voor de koptische christenen die leven van en op de grootste vuilnisbelt van Cairo. Mijn hoop is dat er een nieuwe tijd voor Egypte aanbreekt en “mijn”kinderen daar een hoopvolle toekomst hebben. Dankbaarheid is wat ik voel als ik in Egypte ben en ik zie wat ik via mijn stichting kan doen. De school groeit en bloeit en de kinderen zijn super gelukkig.